Αλλεργική Ρινίτιδα
Η αλλεργική ρινίτιδα αποτελεί μία συνήθη χρόνια κατάσταση της ρινός, με τη συχνότητά της στον γενικό πληθυσμό να κυμαίνεται μεταξύ 15-40 % με αυξητικές τάσεις (15%-40% ποσοστά εμφάνισης και μάλιστα με μεγαλύτερες επιπτώσεις στους νέους), ενώ παραμένει χωρίς έγκαιρη διάγνωση και χωρίς αντιμετώπιση σε πολλές περιπτώσεις. Η αυξητική αυτή τάση οφείλεται στον σύγχρονο τρόπο ζωής (διατροφή, καθιστική ζωή), καθώς και στις συνθήκες του περιβάλλοντος (ατμοσφαιρικοί ρύποι, υγρασία). Ιδιαίτερα σε παραποτάμιες και παράκτιες περιοχές-όπως ο νομός Έβρου)- συχνότητα της αλλεργικής ρινίτιδας και οι σύνοδες επιπτώσεις της στην υγεία του πληθυσμού είναι ιδιαίτερα αυξημένες, ειδικά μεταξύ του νεανικού πληθυσμού. Μάλιστα η μη έγκαιρη διάγνωση της αλλεργικής ρινίτιδας οδηγεί σε νοσηρότητα και πρόκληση άλλων συνοδών παθήσεων (λ.χ. χρόνια ρινοκολπίτιδα, ρινικοί πολύποδες, βρογχικό άσθμα κλπ.) με σημαντική αρνητική επίδραση στο επίπεδο υγείας του πληθυσμού, στην ποιότητα ζωής και κατά συνέπεια ένα μεγάλο κοινωνικο-οικονομικό κόστος. Η πιο συχνή αιτία αλλεργικής ρινίτιδας αποτελούν τα εισπνεόμενα αλλεργιογόνα. Αυτά παρουσιάζουν μεταβολές γεωγραφικές, κλιματικές και περιβαντολλογικές. Παρατηρείται δε απουσία επιδημιολογικών μελετών στον Ελλαδικό χώρο και πλήρης έλλειψη ελέγχου και καταγραφής ειδικότερα σε αυτόν της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης (ΑΜ-Θ). Σε αντίθεση με την Ελλάδα σε πολλές άλλες Ευρωπαϊκές χώρες έχουν πραγματοποιηθεί παρόμοιες μελέτες (Βέλγιο, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Τουρκία, Νορβηγία, Σουηδία, Ηνωμένες Πολιτείες, Μεγάλη Βρετανία κλπ).
Πλέον όμως και στην χώρα μας, με την οικονομική στήριξη της Γ.Γ.Ν.Γ του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, ολοκληρώθηκε πρόγραμμα δημιουργίας του «αλλεργιολογικού χάρτη» για την περιοχή της Αλεξανδρούπολης, ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη αντίστοιχο ερευνητικό έργο που θα καλύπτει και το Βόρειο τμήμα του Νομού Έβρου. Οι συνέπειες του προγράμματος αυτού δεν είναι μόνον στην προαγωγή της υγείας του πληθυσμού, αλλά τα αποτελέσματα του προγράμματος μπορούν να χρησιμοποιηθούν και από το ξενοδοχειακό επιμελητήριο της περιοχής, προκειμένου όλα τα ξενοδοχεία της περιοχής να πιστοποιηθούν από διεθνή οργανισμό, ότι η περιοχή πληρεί όλες τις προϋποθέσεις φιλοξενίας επισκεπτών που αντιμετωπίζουν αναπνευστικά προβλήματα.
Αλλεργιογόνα
1. Η γύρη
Παρουσιάζει διάφορη μορφή αναλόγως του είδους του φυτού. Η λεπτή γύρη διαχέεται στον αέρα (ανεμοφιλική γύρη), ενώ η ευμεγέθης γύρη μεταφέρεται με τα έντομα (εντομοφιλική γύρη). Η ανεμοφιλική γύρη είναι αυτή, η οποία προκαλεί κυρίως αλλεργία, διότι μπορεί και διανύει σημαντικές αποστάσεις. Η εντομοφιλική γύρη, επειδή παράγεται εις μικρή ποσότητα από φυτά, τα οποία είναι έγχρωμα και μυρίζουν για να προσελκύουν τα έντομα, και απελευθερώνεται επίσης εις μικρή ποσότητα, ευαισθητοποιεί λίγα άτομα.
Στις οικογένειες των φυτών που προκαλούν αλλεργία με την γύρη τους ανήκουν:
Α. τα δέντρα (Ελιά, Περδικάκι, Πεύκο, Πλάτανος, Καρυδιά, Βελανιδιά κ.α.),
Β. τα αγρωστώδη (Πρασιά, Καλάμι, Σιτάρι, Αγριάδα, Σίκαλη, Βρώμη κ.α.), και Γ. τα ποώδη (Τσουκνίδα, Βρωμούσα, Αψιθιά κ.α.).
Όταν ο καιρός είναι ζεστός και ξηρός ευνοείται η διασπορά της γύρης με τον αέρα, ενώ όταν είναι βροχερός, η βροχή οδηγεί την γύρη εις το έδαφος και την περιορίζει εις τον αέρα.
2. Η οικιακή σκόνη
Στην οικιακή σκόνη ευρίσκονται ακάρεα, τα οποία ανήκουν εις την οικογένεια των Δερματοφαγοειδών (Dermatophagoides). Το ακάρι, το οποίο ευρίσκεται κυρίως εις την οικιακή σκόνη είναι το Dermatophagoides pteronyssinus. Τα περιττώματα των ακάρεων είναι ιδιαιτέρως αλλεργιογόνα. Η ποσότητα της οικιακής σκόνης ποικίλει αναλόγως της εποχής, του κλίματος, του υψομέτρου και της περιοχής. Άλλη είναι εις μία αγροικία και άλλη εις ένα διαμέρισμα μιας πολυκατοικίας εις ένα αστικό κέντρο. Ακόμη διαφέρει από δωμάτιο σε δωμάτιο. Τα ακάρεα αυτά δεν απαντούν εις υψόμετρο μεγαλύτερο των 1500 –1800 μέτρων. Οι ευνοϊκότερες συνθήκες ανάπτυξης τους είναι όταν η θερμοκρασία είναι 25̊ C και η σχετική υγρασία 80%.
3. Οι μύκητες
4. Κατοικίδια ζώα
Τα αλλεργιογόνα των ζώων είναι το σάλιο, τα ούρα, τα λέπια, τα επιθήλια του δέρματος και τα περιττώματα τους. Οι τρίχες τους είναι μάλλον φορείς των αλλεργιογόνων. Πιο συχνά προκαλεί αλλεργία η γάτα. Η γάτα γλείφεται και εναποθέτει σάλιο εις τις τρίχες, οι οποίες εις την συνέχεια διασκορπίζονται παντού. Στην γάτα παράγεται από τους σμηγματογόνους αδένες του δέρματος ένα Fe1 D1 αντιγόνο, το οποίο ανευρίσκεται εις τα αποπεπτωκότα επιθήλια.
5. Η ρύπανση του περιβάλλοντος
Η ρύπανση του περιβάλλοντος δρα συνεργηστικώς εις την εκδήλωση της αλλεργικής ρινίτιδας. Η τροφική αλλεργία σπανίως προκαλεί αλλεργική ρινίτιδα.
Μέθοδοι αντιμετώπισης της αλλεργικής ρινίτιδας
- Αποφυγή του υπεύθυνου αλλεργιογόνου
- Φαρμακευτική αγωγή
- Η1 αντιισταμινικά
- Συμπαθομιμητικά
- Χρωμογλυκικό νάτριο
- Κορτικοστεροειδή (ρινικοί ψεκασμοί, συστηματική θεραπεία για την αντιμετώπιση μόνο της σοβαρής οξείας έξαρσης)
- Αντιχολινεργικά
- Αποσυμφορητικά
- Ανοσοθεραπεία
- Ρινοπλύσεις
Προτεινόμενες Δημοσιέυσεις / Υλικό προς μελέτη
Αλλεργική Ρινίτιδα, πολύποδες και άσθμα
Allergic Rhinitis and its Impact on Asthma (ARIA):Achievements in 10 years and future needs
Immunologic mechanisms of a short-course of Lolium perenne peptide immunotherapy: A randomized, double-blind, placebo-controlled trial
Allergic sensitization prevalence in a children and adolescent population of northeastern Greece region
Clinical significance of Alternaria alternata sensitization in patients with allergic rhinitis!
Smoking effects on quality of life of allergic rhinitis patients after sublingual immunotherapy
Allergic rhinitis and aspirin-exacerbated respiratory disease as predictors of the olfactory outcome after endoscopic sinus surgery
Inflammatory patterns in upper airway disease in the same geographical area may change over time
Predictors of Quality of Life Improvement in Allergic Rhinitis Patients After Sublingual Immunotherapy
Η δημιουργία του αλλεργιολογικού χάρτη χρηματοδοτήθηκε από την Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς
